-
1 zaprzeć\ się
zap|rzeć sięсов. 1. отпереться, не признаться;\zaprzeć\ sięarł się wszystkiego он ни в чём не признался; он от всего отпёрся;
2. kogo-czego отречься от кого-чего;\zaprzeć\ się się przyjaciół отречься от друзей; \zaprzeć\ się się własnych słów отречься (отказаться) от своих слов;
3. упереться;\zaprzeć\ się się nogami упереться ногами+1, 2. wyprzeć się
-
2 zaprzeć się
сов.1) отпере́ться, не призна́тьсяzaparł się wszystkiego — он ни в чём не призна́лся; он от всего́ отпёрся
2) kogo-czego отре́чься от кого-чегоzaprzeć się się przyjaciół — отре́чься от друзе́й
zaprzeć się się własnych słów — отре́чься (отказа́ться) от свои́х слов
3) упере́тьсяzaprzeć się się nogami — упере́ться нога́ми
Syn:wyprzeć się 1), wyprzeć się 2) -
3 zaprzeć się
1. зректися;2. відпертися, не признатися -
4 zaprzeć
* * *pf.pf.zob. zapierać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaprzeć
-
5 wyprzeć się
сов. kogo-czegoотре́чься, отказа́ться от кого-чегоwyprzeć się się swoich słów — отказа́ться от свои́х слов
wyprzeć się się przyjaciela — отре́чься от дру́га
Syn: -
6 wyprzeć\ się
сов. kogo-czego отречься, отказаться от кого-чего;\wyprzeć\ się się swoich słów отказаться от своих слов; \wyprzeć\ się się przyjaciela отречься от друга
+ zaprzeć się -
7 zapierać się
несов.1) отпира́ться, не признава́ться2) kogo-czego отрека́ться от кого-чего3) упира́ться; ср. zaprzeć sięSyn:wypierać się 1), wypierać się 2) -
8 zapierać\ się
несов. 1. отпираться, не признаваться;2. kogo-czego отрекаться от кого-чего; 3. упираться; ср. zaprzeć się+l, 2. wypierać się
-
9 zap|rzeć
pf — zap|ierać impf Ⅰ vt 1. (oprzeć) to brace- zaprzeć stopy o coś to brace one’s feet against sth2. (podeprzeć) to block [bramę]- zaprzeć drzwi krzesłem to block the door with a chair3. (zatamować) zaprzeć komuś dech a. oddech [cios] to wind sb- zapierać komuś dech w piersiach [mróz, wiatr] to make breathing difficult; przen. to take sb’s breath away- widok zapierający dech w piersiach a breathtaking view- oglądać coś/słuchać czegoś z zapartym tchem to watch sth/listen to sth in aweⅡ zaprzeć się — zapierać się 1. (oprzeć się) zaprzeć się rękami/nogami o coś to brace one’s hands/legs against sth- koń zaparł się nogami the horse balked- zaprzeć się ramieniem o drzwi to set one’s shoulder to the door- zaprzeć się wiosłem o brzeg to push an oar against the bank2. (zaprzeczyć) to deny vt- zaprzeć się czegoś to deny sth- zaprzeć się ojcostwa to deny being the father- nie zapieraj się! stop denying it3. książk. (wyrzec się) to renounce vt- zaprzeć się wiary to renounce one’s faith4. pot. (uprzeć się) to dig one’s heels in- jak się zaprze, nikt go nie przekona once he digs his heels in he can’t be persuaded- zaparł się, że to zrobi he’s determined to do itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zap|rzeć
-
10 упереться
глаг.• uwziąć• weprzeć• zaprzeć* * *wziąć na kieł, uprzeć się, uwziąć się, zaprzeć się, zaciąć się -
11 dig in
1. vi 2. vt -
12 jib
[dʒɪb] 1. n ( NAUT) 2. vito jib at sth/doing sth — wzdragać się przed czymś/zrobieniem czegoś
* * *[‹ib]1) (a three-cornered sail on the front mast of a ship.) kliwer2) (the jutting-out arm of a crane.) ramię dźwigu -
13 Schatten
-
14 zapierać
( oddech) to take away* * *I.zapierać1ipf.(= prać wstępnie) pre-wash; ( plamę) wash away.II.zapierać2ipf.1. (= tamować) obstruct, hinder, bolt; ( oddech) hold; dech mi zaparło przen. it took my breath away; zapierający dech w piersiach breathtaking, stunning.2. (= mocno opierać) ram, dig into the ground.ipf.2. lit. (= wypierać się) (kogoś, czegoś) deny, renounce, repudiate, forsake.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapierać
-
15 zapierać
zaparło mi dech (w piersiach) es hat mir den Atem verschlagen;zapierać się sich stemmen;zapierać się siebie sich (selbst) verleugnen
См. также в других словарях:
zaprzeć się — siebie «postąpić niezgodnie ze swoimi przekonaniami»: Nie ma świadomości, że zapiera się siebie. On chce po prostu żyć za wszelką cenę. Przekrój 26/2001 … Słownik frazeologiczny
zaprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapierać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapierać się – zaprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opierać się mocno o coś, nie dając się poruszyć lub szukając punktu oparcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaparł się nogami w ziemię. Zaparł się rękami o framugę drzwi. Zaparł się i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaprzeć — dk XI, zaprzećprę, zaprzećprzesz, zaprzećprzyj, zaprzećparł, zaprzećparty, zaprzećparłszy zapierać ndk I, zaprzećam, zaprzećasz, zaprzećają, zaprzećaj, zaprzećał, zaprzećany 1. «zwykle w odniesieniu do oddechu: powstrzymać, wstrzymać, zatamować»… … Słownik języka polskiego
zapierać się — Zaprzeć się siebie «postąpić niezgodnie ze swoimi przekonaniami»: Nie ma świadomości, że zapiera się siebie. On chce po prostu żyć za wszelką cenę. Przekrój 26/2001 … Słownik frazeologiczny
zaparcie — n I 1. rzecz. od zaprzeć. 2. «obstrukcja, zatwardzenie» 3. «ofiarne, wytrwałe, pełne wysiłku działanie; poświęcenie, samozaparcie» Pracować z całym zaparciem nad czymś. zaparcie się 1. rzecz. od zaprzeć się. 2. to samo, co zaparcie w zn. 3… … Słownik języka polskiego
człowieczeństwo — n III, Ms. człowieczeństwowie, blm «natura ludzka, istotne cechy człowieka, godność ludzka; bycie człowiekiem» Zdolność tworzenia kultury jest znamieniem człowieczeństwa. Zaprzeć się swego człowieczeństwa … Słownik języka polskiego
